Een half jaar na de Engelstalige editie is BABEL nu ook in het Nederlands uit. De recensies zijn (weer) fijn:
“Vrolijk en goed geïnformeerd.” “Droge kwesties worden, als Dorren ze uitlegt, springlevend. Hij schrijft met humor.” Berthold van Maris in NRC.
“Doortimmerd en geestig.” Mieke Zijlmans in de Volkskrant.
“Een fijngeslepen diamant”, “heel toegankelijk en aangenaam leesbaar voor iedereen die ook maar een flintertje interesse heeft voor talen, taalstructuren en cultuur.” Miet Ooms op taalverhalen.be.
Bovendien had ik een prettig gesprek met Frits Spits in zijn programma De Taalstaat en met Sven Speybrouck in het programma Interne Keuken (scroll naar beneden).
Engelse recensies staan hier.
Â
Het vertrek van de Britten is op taalgebied een buitenkans: het neemt het laatste beletsel weg om Engels te omarmen als Europese lingua franca. Dan moeten de Europese leiders wel dezelfde wijsheid kunnen opbrengen als hun Indonesische collega’s in 1945.
Ergens in Babel hou ik een kleine tirade tegen taalregelneverij. Ik foeter daar op ‘spellingwetten, vuistdikke grammatica’s, meerdelige woordenboeken, een standaarduitspraak, stijlgidsen en terminologische commissies, die de taalvrijheid naar de japkedee helpen’. Naar de ratsmodee dus; ‘japkedee’ is een plaagstootje naar NRC-journalist Japke-d. Bouma.
De Afrikaanse savanne? Die kennen we uit documentaires en Burgers’ Zoo. Japans, Ethiopisch of Argentijns eten? Doen we gewoon in eigen land. Rio, Melbourne en Timboektoe? Zien we op Street View en YouTube.
