(1) Wat een gaaf idee, #familieopstellingen voor de talen die je spreekt. Ik ga er eens goed over nadenken. Frans is in ieder geval voor mijn gedroomde #alterego….

(2) Ik heb er een nachtje over geslapen… en dit plaatje komt eruit:
Nederlands ben ik zelf. Engels is mijn makker en studiemaatje, betrouwbaar en behulpzaam. We hebben vooral een zakelijke relatie. Frans is al vele jaren mijn gedroomde grote zus, die mijn voorbeeld is. Hoewel droomzus en ik veel gemeen hebben, vallen we toch niet helemaal samen. Daarom trek ik veel met haar op, en zij blijft mij inspireren. Grieks is mijn nieuwe vriendin, we kennen elkaar nog niet zo lang, maar als ze mij wat tegemoetkomt, begrijpen we elkaar prima en kletsen erop los. Spaans en Italiaans zijn mijn Facebookvrienden, we kennen elkaar oppervlakkig maar zouden gemakkelijk nader contact kunnen leggen. Op dit moment hoeft dat echter niet zo nodig. Verder is er nog een vage herinnering aan iemand met wie ik lang geleden leuk omging, maar die uit mijn leven verdwenen is. Ik heb ook geen adresgegevens meer. Dat is Russisch.
Femke de Slegte

Nederlands is ook míjn geliefde, en mijn informele spreektaalversie ervan meteen ook mijn beste vriend. De dialecten uit mijn buurt zijn familie die ik af en toe eens zie. Duits is mijn maatje, en mijn hulpje om mijn geliefde nog beter te begrijpen en te doorgronden. Engels is mijn naaste collega: we kunnen met elkaar opschieten, maar echte vrienden zijn we niet. Frans is een vroegere klasgenoot die ik af en toe nog eens tegenkom. Vrienden zijn we nooit geweest, maar we konden wel samen aan dezelfde bank zitten. Als de leraar het zo opdroeg dan. Latijn is een grootvader die me prachtige verhalen vertelde en heeft laten zien hoe het vroeger was en kon, waardoor ik nu verre neven en nichten en kennissen ook wat sneller begrijp. Deens en Fries zijn zulke verre neven: met wat moeite begrijp ik ze, en ik zie hier en daar ook wel verwantschap, maar ermee praten doe ik nooit. Kroatisch ten slotte is een kennis in een vakantieland, waarvan ik me al jaren voorneem om toch eens te proberen ermee te praten.

Toen ik Germaanse talen ging studeren (in België, dan moest je er twee kiezen uit Nederlands, Engels en Duits), deed ik dat omdat ik in de eerste plaats het Nederlands volledig wilde doorgronden. De keuze voor Duits was snel gemaakt. Duits voelde voor mij aan als een stevige klomp zeep: ik begreep de structuur, ik had er vat op. Engels daarentegen was zeepsop: wat ik ook deed om het te vatten, het glibberde voortdurend weg tussen mijn vingers.
Miet Ooms

As a native English speaker, I struggle to express my feelings. Portuguese, however, unlocks the inner fugue and gives me the ability to express my thoughts, hopes, and dreams more fluidly. Phrases are more vibrant like “dropped the ball” vs “trampled my cake”.
Eileen Doherty Souza

Vietnamese is my loving mum, German is my ex, Spanish and Catalan are the laundry I must do every week, Turkish is the handsome guy across the gym that I want to talk to…
Phạm Bảo Thanh Huyền

Italian is my warm and comfy slippers, English my functional and trusty everyday tool, French my romantic love, German my nemesis, Spanish a distant cousin, Japanese an inscrutable and unapproachable stranger, and Russian a passing acquaintance I wish I could get to know better.
Anna Rempe

Federica Zanetti

Italian for me is all the women in my life. German is the grandfather I never knew. Spanish is a guy I met in a bar.
And with the abandonment of the EU by the UK, maybe English should represent the father who leaves his family without keeping his promises, i.e. a deadbeat dad. Well, that isn’t personal, but I think that it’s valid!
Bill DeFelice (opgegroeid met Engels)

To me, English is a lover, Spanish is the funniest friend who I’d never get bored with, and German is a teacher who picked on me – I still see its worth, but I don’t have a good relationship with it, so I tend to avoid it as much as I can!
Ilaria Bailo (native Italian-speaker)

En lees vooral hieronder verder!