Ik wilde een dezer dagen wat reacties op mijn vraag plaatsen, maar de eerste vijf die zijn binnengekomen vind ik al zo mooi dat ik niet het geduld heb om te gaan zitten wachten met plaatsen tot de stroom opdroogt. Als er meer binnenkomen, maak ik gewoon weer een blogje. Hier zijn ze:

Fries is thuis, Twents is straat, Nederlands is school, Duits is vriend, Engels is wereld, Zweeds is meer, Italiaans en Spaans zijn terras…
Willem Kuiper

Frans mijn onberekenbare geliefde. Engels mijn tweede taalhuid. Fries de Onbekende Schone. Portugees mijn Amsterdams op vakantie. Undsoweiter.
Arnold van der Kluft

How true: some languages represent my dysfunctional childhood dreams, others friendly strangers.
@Susanne_T123

“Tijdens onze gesprekken sprong de poppenspeler doodkalm van de ene taal op de andere over. Hij savoureerde woorden en vergeleek talen met smaken. Engels was vette wrongel, Frans peperwortel, en Italiaans rauwe biefstuk. Latijn noemde hij warm zout brood, Russisch zoete biet met munt. Hebreeuws, zijn jongste verovering, smaakte naar truffel. Arabisch wilde hij leren omdat het hem deed denken aan de dikke, hallucinogene rook uit een waterpijp. […] Grieks smaakte volgens hem naar zwaardvis.”
Uit: Johan De Boose, De poppenspeler en de duivelin. Reis naar de schimmen van Kroatië. Meulenhoff/Manteau 2009, p. 10; ingezonden door Ward

Limburgs is op café zitten. Nederlands is aan een overleg deelnemen. Zweeds is aangeschoten dansen. Italiaans is in het water springen en meteen beginnen zwemmen. Ests is jongleren. Turks is glunderen. Engels is fietsen zonder handen. Frans is achterstevoren fietsen.
@brokigablad

Nog meer kenschetsen van talen in de volgende post. Mijn eigen associaties staan hier.