Mijn zorgverzekeraar stuurde me een mail, ondertekend door directeur Gijs Rotteveel. Ik snap de goede bedoelingen, maar Gijs jongen, ik heb een paar tips voor u.
Mijn video’s
Abonneer je op de video’s
Ik ben volop verkrijgbaar
Twitter & Facebook.
Ik twitter over taal als @taaljournalist (in het Nederlands) en als @languagewriter (in het Engels).
Op mijn taaljournalistieke Facebookpagina meld ik alleen nieuws over nieuwe publicaties en dergelijke.Prijzen
‣ Babel won in 2019 de Onze Taal/ANV-Taalboekenprijs. ‣ Zowel dit blog als het boek Vakantie in eigen taal zijn genomineerd geweest voor de LOT-Populariseringsprijs. ‣ Dit blog werd in 2015 derde in bab.la's wereldwijde Language Lovers top 100 in de categorie taalprofessionals.Bezoekers hebben...
- 163.144 keer een artikel op dit blog gelezen.
Het archief
RSS-link
In zakelijke contacten gebruik ik u en heer/mevrouw + achternaam + voornaam als ik die ken.
Wanneer het een langduriger zakelijk contact is ga ik geleidelijk automatisch naar voornaam plus jij over. Gaat het om persoonlijk contact met mensen van wie ik weet dat ze veel ouder zijn, dan is het meestal u, tenzij het erg klikt. Zijn mensen jonger dan is het voor mij al gauw jij. Wanneer mensen mij niet sympathiek zijn, houd ik ze op afstand met u, ook al hebben ze mijn eigen leeftijd.
LikeLike
Ik ben het helemaal eens met Trix.
Bij ons kwam in verband met een offerte iemand die ik oppervlakkig kende. Tot dusver jijden en jouwden we wel. Toen sprak hij mij aan met u. Ik maakte daar een opmerking over en toen zei hij: ‘Voor mij zijn alle klanten u’. Ik kon dat wel waarderen.
De klus is klaar en wanneer we elkaar nu eens tegenkomen tutoyeren we weer.
LikeLiked by 1 persoon
Goeie tip, om klanten te vragen of ze u of jij willen. Als software-ontwikkelaar zie ik brood op de plank 🙂
Ik ben zelf ook een beetje een hybride type. Ik tutoyeer gemakkelijk, te gemakkelijk soms, terwijl ik me ook geregeld irriteer aan het gejij en gejou van officiele instellingen. Op één of andere manier past tutoyeren voor mij niet bij het zakelijke karakter van mededelingen van banken en verzekeraars.
LikeLiked by 1 persoon
De indeling ‘jij voor persoonlijk contact, u voor anoniem zakelijk contact’ lijkt me op zich een zinnige. Maar dan weet je ook eigenlijk al bij voorbaat dat sommige bedrijven zich zullen willen onderscheiden door een persoonlijke toon. En geef ze eens ongelijk! (In mijn boeken gebruik ik trouwens ook ‘jij’, vanuit de redenering: we brengen zo veel uren samen door, dan kunnen we het maar beter gezellig hebben.)
LikeLike
Maar je wilt jouw boeken toch geen zakelijke correspondentie noemen? 🙂
En je suggereert dat u-zeggen en gezelligheid niet bij elkaar past. Dat betwijfel ik. Er zijn heel veel conferenciers die hun publiek met u aanspreken. En toch is het in de zaal doorgaans best gezellig.
LikeLike
Non-fictie is geen correspondentie, maar bestaat wel uit zakelijke teksten, zou ik zeggen.
Die vergelijking met conferenciers is interessant. Klopt wat je zegt. Maar dat ‘u’ creëert wel afstand. Als ze ‘je’ zeggen, voelt het persoonlijker. Enfin, kwestie van voorkeur natuurlijk.
LikeLike