‘Wat ben je stil, Gaston. Is er wat?’
‘Nee, niks. Waarom zou er wat zijn?’
‘Nou ja, je twittert minder, je facebookt minder en je blogt ook al een poosje bijna niet.’
‘O zo. Klopt ja. En ik sport ook minder, helaas. Te druk.’
‘Waarmee?’
‘Mijn nieuwe boek.’
‘Maar je nieuwe boek is toch net uit?’
‘Lingua, bedoel je? Ja, begin november. Maar oktober dit jaar moet Babel uitkomen, in ieder geval in het Engels, misschien ook al in het Nederlands.’
‘Babel?’
‘Ja. Een soort Lingua, maar toch ook heel anders. Over de twintig grootste talen in de wereld. Grootste als in: meestgesproken.’

‘De twintig grootste van de wéreld? Wauw. Wat een onderneming. Oké, welke zijn dat, laat me raden. Engels natuurlijk, en Chinees. Spaans. De taal van India – Hindi?’
‘Klopt. Ik noem het Hindi-Urdu, want Hindi en Urdu zijn in het dagelijks leven één taal. De sprekers denken vooral verschillend over het leven na de dood.’
‘Hè?’
‘Hindi is van hindoes, Urdu van moslims.’
‘Op die manier. Beetje als Servisch en Kroatisch dan, als ik me goed herinner uit Lingua?
‘Krek eender.’
‘Tss. Welke nog meer? Frans ongetwijfeld. Russisch. Portugees dankzij Brazilië, schat ik zo… Duits ook?’
‘Ja, Duits ook. Vooral ook omdat vrij veel mensen Duits als vreemde taal leren. Die tel ik ook mee.’
‘Eens kijken… oh, Arabisch natuurlijk, en het Maleis van Indonesië, of anders het Bahasa…?’
‘Dat is min of meer hetzelfde. Ik noem het Maleis, maar officieel heet het Indonesisch: bahasa Indonesia.’
‘That so? Goed. Japans, denk ik?’
‘Zeker. En nog eentje in die contreien.’
‘Koreaans dan zeker? En wacht eens even, jij had je toch op zo’n niet te doene Aziatische taal gestort, met allemaal verschillende toonhoogtes, net als dat Limburgs van jou? Die zal er dus ook wel bij horen. Vietnamees! Was het niet Vietnamees wat je aan het leren was?’
‘Yep. En dat is inderdaad een toontaal, goed onthouden – en een veel ergere toontaal dan Limburgs, kan ik je verzekeren. In maart ga er ik er drie weken naar luisteren, in Hanoi. Of Hà Nội, om precies te zijn – hoor je de dalende tonen? Je zit nu trouwens op dertien talen, want Koreaans klopte ook.’

‘Dan moet ik nu gaan gokken. Turks misschien. Pools misschien. En o wacht, ik vergeet Afrika helemaal. Swahili denk ik. Wat heb je daar verder? Zoeloe? Ethiopisch? Iets in Nigeria?’
‘Turks klopt, Pools is te klein. Swahili klopt. Verder niks in Afrika, behalve Arabisch dan, maar die had je al.’
‘In Noord- en Zuid-Amerika zitten geen grote talen meer volgens mij – of het zou die ene in de Andes moeten zijn – iets met een Q… Hoe heten die opgooitentjes ook weer?’
‘Haha, Quechua bedoel je. Nee hoor, Quechua zit niet in Babel. Te klein.’
‘Dan geef ik het op. Zeg het maar.’

‘Niks in Amerika inderdaad, behalve Engels, Spaans, Frans en Portugees natuurlijk. Nog vijf te gaan. Op mijn duim: Bengaals, in Bangladesh en India – dat staat nota bene in de top 6, maar dat weet bijna niemand. Wijsvinger: Javaans.’
‘Is dat niet hetzelfde als Bahasa?’
‘Allesbehalve! Middelvinger: Perzisch, ook wel bekend als Farsi. En dan nog twee in India en omstreken: Punjabi en Tamil.’
‘Die laatste handvol had ik nooit geraden. En hoever ben je met dat hele project?’
‘Van de 22 hoofdstukken zijn er 14 helemaal klaar en aan twee moet ik nog beginnen. De rest is in aanbouw: sommige hoef ik alleen nog maar af te timmeren, van andere liggen nog maar net de fundamenten. En in de loop van dit voorjaar moet alles af zijn – de eindredacteur heeft al acht hoofdstukken op zijn bureau liggen. Vandaar dus dat ik de tijdsdruk voel en voor de rest een beetje ‘stil ben’ zoals jij zei.’

‘Nou, succes ermee dan. En als je klaar bent ga je weer twitteren, facebooken en bloggen?’
‘Ik denk het. Al bevalt die socialemedialuwte me wel verontrustend goed.’
‘Hm. Nog één ding: schiet het een beetje op met je Vietnamees?’
‘Opschieten is te veel gezegd. Maar als ik nu een Vietnamees zinnetje tegen mijn juf zeg, laat ik in elk geval niet meer tussen twee woorden telkens een paar seconden stilte vallen. Er is een eerste beginnetje van automatisering aan het ontstaan. Anh học nhiều rồi – ik heb veel geleerd. Het is bepaald geen bellettrie, zo’n zinnetje, maar begrijpelijk en grammaticaal is het geloof ik wel.’
‘Het klinkt vooral raar, eerlijk gezegd, met dat op-en-af van die tonen. Ben je van plan ermee door te gaan als het boek eenmaal klaar is?’
‘Ik vrees van niet, want het is verrekte veel werk, maar ik hóóp van wel, want wat ik lees over het land is verrassend leuk, en het Skype-contact met mijn docent ook. Ik heb eigenlijk nooit zo veel met Oost-Azië gehad, en nu opeens een stuk meer. En dat is ook het leuke van Babel: ik loop bijna elke keer weer warm voor de taalgebieden waar ik mee bezig ben. Ik hoop maar dat dat voor de lezers straks ook geldt!’

***

Mocht je op de hoogte gehouden willen worden van voortgang & verschijning van Babel, abonneer je dan op dit blog (zie kolom hier rechts) of stuur me even een berichtje.