Het werkt! De aanpak van het zeventalenboek werkt nu al, nog voor het is verschenen, nog voor het zelfs maar half af is.

Deze jubel baseer ik op twee reacties die afgelopen (Goede) vrijdag onder aflevering 4 van deze reeks verschenen. In het blogje zelf beschreef ik de kern van het zeventalenboek aan de hand van vier trefwoorden: context, patronen, bravoure en basiskennis. Ik sloot af met ‘Volgende week mag ik weer verder met het boek. ¡Te deseo felices Pascuas!’

Ene Pieter reageerde daarop met: ‘Uw eigen principes toepassend, neem ik aan dat uw laatste zin een paasfelicitatie is.’ Hij vermeldt niet hoe hij de principes precies toepaste, maar zijn conclusie klopt. 

Waarna een zekere Klaas liet weten: ‘Door de vorige reactie dacht ik even langer over die laatste zin na. Ik denk dat het betekent “ik wens je gelukkige Pasen”. ‘Te’ net als in het Frans, ‘deseo’ lijkt op desirer in het Frans, ‘felices’ lijkt op feliciteren en feliciteren is geluk( )wensen, en ‘Pascuas’, nou ja, dat was al voor me geraden, maar de hoofdletter en de tijd van het jaar geven het ook weg.’ 

Van zulke lezers dróóm je als schrijver! Klaas past alle vier de principes trefzeker toe. Hij gebruikt de context: de tijd van het jaar, de hoofdletter en het vermoeden van Pieter vóór hem. Hij gebruikt zijn basiskennis, in dit geval Nederlandse en Franse woorden. Hij herkent een patroon: als feliciteren ‘gelukwensen’ betekent, zou dat eerste deel wel eens ‘geluk(kig)’ kunnen betekenen.

En bravoure? Dat al helemaal. Klaas leest en begrijpt een zin in een vreemde taal maar, ik citeer hem nogmaals: ‘ik spreek die taal niet. Sterker nog, ik weet niet eens welke taal het is!’

Als dat geen bravoure is.

****

Dit is aflevering 6 van een lange serie over mijn boek ‘Leer in zeven dagen zeven talen lezen’. Update: Koop het bij je favoriete boekhandel of bestel het hier.